วันเสาร์ที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557

ยากกว่านี้มีอีกไหม

       

            ไม่มีข้อสอบที่ง่ายทุกข้อในแบบฝึกหัด ไม่มีความสำเร็จใดที่ปราศจากอุปสรรค เรื่องราวที่เข้ามาทดสอบในแต่ละครั้ง เพื่อพิสูจน์พลังในตัวตนของคุณ ว่ามีแรงที่จะก้าวไปสู่การเดินทางที่มีขวากหนามที่ใหญ่กว่านี้รอคุณอยู่ เพียงการทดสอบในแต่ละครั้ง บางทีนั้นเพียงเบาๆ หรือบางคราวก็เจอหนักๆ มากกว่าปกติ นั่นเป็นเรื่องที่ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะยอมแพ้หรือเปล่า หรือว่าจะสู้ต่อด้วยพลังจิตใจที่เข้มแข็ง


สู้ต่อ ไม่ท้อถอย

        วันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2542 เข้าร่วมประชุมกับสำนักงานการประถมศึกษาจังหวัดนครพนม แจ้งเรื่องงานบริการที่เกิดขึ้น การเคลมค่าชดเชยที่มีการเรียกร้อง และจ่ายสินไหมให้กับข้าราชการหลายสิบท่าน พร้อมแจ้งการเปิดรับสมัครรอบสอง โครงการนี้จะกลับมาทำหน้าที่อีกครั้งหนึ่ง 




         วันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2542 ผมได้เข้าร่วมประชุมกับสำนักงานการประถมศึกษาจังหวัดสกลนครอย่างเป็นทางการเพื่อชี้แจงรายละเอียดของโครงการ และประสานงานกับท่านหัวหน้าการทุกอำเภอเพื่อประชุมขยายผลให้ผู้บริหารโรงเรียนทุกอำเภอได้รับทราบโครงการทั้งหมดอีกครั้งหนึ่ง แต่ในการทำงานครั้งนี้ มีเพียงเราสองคนเท่านั้นเอง ที่พร้อมจะทำการรณรงค์รับสมัครข้าราชการทั้งจังหวัดที่มีจำนวน 18 อำเภอ เพราะการมายังต่างแดนไกลๆ ความเหนื่อย เมื่อยล้า ความท้อถอย ความเหงา ย่อมเกิดขึ้นกับทุกคนได้ สำหรับผมมีภารกิจที่ต้องทำ มีเรื่องราวอีกมากมายที่ต้องเดินต่อไปข้างหน้า ท้าทายกับโชคชะตาอย่างหยุดไม่ได้




       เขตพื้นที่การศึกษาจังหวัดสกลนครที่ผมได้มีโอกาสเข้ามาเป็นผู้ประสานงานโครงการ พร้อมแล้วที่จะรับใช้สังคมที่นี่ ตั้งแต่วันที่ 2-3-4 มีนาคม 2542 มีการประชุมในอำเภอต่างๆ เพื่อให้ผู้บริหารโรงเรียนในสังกัดได้รับทราบรายละเอียดของโครงการ ตอบคำถามที่สงสัย พร้อมยกตัวอย่างจังหวัดใกล้เคียงที่เข้าร่วมโครงการ นครพนม อุดรธานี ผลประโยชน์จากการได้รับค่าชดเชยรายวันที่เกิดขึ้นจริง สมาชิกหลายๆท่านที่ใช้สิทธิ์เบิกค่าชดเชย ให้เกียรติสัมภาษณ์บอกเล่าความรู้สึกพึงพอใจต่อสวัสดิการที่ได้รับ เพื่อนำไปประชาสัมพันธ์ให้เพื่อนข้าราชการครูต่างพื้นที่ได้ทราบถึงประโยชน์ที่โครงการมีให้จริง เป็นประโยชน์ต่อการตัดสินใจสมัครเข้าร่วมโครงการประกันหมู่ นับเป็นโอกาสที่ดี การทำงานในช่วงเวลานี้เป็นการทำงานที่แข่งกับเวลา เร่งประชาสัมพันธ์ในเขตพื้นที่สกลนครก่อนปิดเทอม แยกย้ายไปทุกอำเภอ ตั้งแต่เส้นทางใกล้ไปหาไกล อำเภอเมืองสกลนคร กุสุมาลย์ โพนนาแก้ว โคกศรีสุพรรณ เต่างอย ภูพาน กุดบาก นิคมน้ำอูน วาริชภูมิ ส่องดาว อากาศอำนวย พรรณานิคม พังโคน วานรนิวาส สว่างแดนดิน เจริญศิลป์ บ้านม่วง คำตากล้า ทุกเส้นทางมีความสวยงามจากธรรมชาติป่าเขา ห้วยหนองคลองบึง ทำให้โลกทัศน์ของผมในการทำงานมีแนวทางใหม่ๆ และมองเห็นภาพต่างๆได้กว้างไกลมากขึ้น ยุทธวิธีในการทำงานเป็นเรื่องที่ไม่ยุ่งยากเช่นการทำโครงการในจังหวัดแรก และจังหวัดที่สอง เนื่องจากผมมีประสบการณ์ที่มากมายตามลำดับ ความเข้าใจในวิธีคิดของข้าราชการ วิถีชีวิตของผู้คนในภาคอีสาน ประเพณีต่างๆที่เกิดขึ้นในแต่ละแห่ง รูปแบบการปฏิบัติงานไม่ต่างไปจากที่เคยทำ ตื่นแต่เช้าเข้าพบแต่ละโรงเรียน สองแห่งในช่วงเวลาเดียวกัน กระจายงานประชาสัมพันธ์เป็นกลุ่ม ขยายวงกว้างออกไปให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ประกอบการใช้เอกสารโบชัวร์ต่างๆ เพื่อสื่อสารให้ทุกโรงเรียนทราบ ผ่านช่องทางของสำนักงานการประถมศึกษาอำเภอ เก็บใบสมัครจากงานฝ่ายบริหารเป็นระยะ พร้อมเพิ่มเติมเอกสารสำรองไว้เพื่อให้ผู้ที่สนใจใช้สิทธิ์สมัครเข้าร่วมโครงการ ช่วงค่ำถึงกลางดึกเป็นเวลาที่เก็บข้อมูลเข้าระบบคอมพิวเตอร์ พร้อมปริ้นซ์รายชื่อผู้เข้าร่วมโครงการเพื่อไว้ใช้อ้างอิงให้ข้าราชการในโรงเรียนแห่งใหม่มีความมั่นใจว่า มีสมาชิกจำนวนมากเกิดขึ้นแล้ว และโครงการนี้จะได้รับความคุ้มครองอย่างแน่นอนในวันที่กำหนดไว้ล่วงหน้า ก่อนปิดเทอมผมและทีมงานต้องจัดเวลาส่วนหนึ่งนำใบรับรองสมาชิกของจังหวัดอุดรธานีไปมอบให้ทั้งหมด 20 อำเภอ พร้อมถ่ายภาพไว้เป็นที่ระลึก และเก็บไว้สำหรับทำการประชาสัมพันธ์ในโอกาสต่อไป



          งานประชาสัมพันธ์ในโครงการจังหวัดสกลนคร ใช้เวลาค่อนข้างมาก เพราะเป็นช่วงปิดภาคการศึกษา ทำให้ผมมีเวลาในการกลับมาทำหน้าที่ดูแลลูกค้าเก่าที่กรุงเทพฯ และอีกหลายๆแห่งในหลายจังหวัด ลูกค้าทุกคนที่ทำประกันไว้กับผมมีความยินดีที่ผมไปทำการขยายตลาดต่างจังหวัด เป็นการเติบโตในด้านการทำงาน พร้อมให้กำลังใจสำหรับการทำงานที่ต้องห่างไกลบ้านเรือนเป็นระยะเวลานานขนาดนี้ บางท่านบอกไว้ ไม่มีเรื่องใดที่สำคัญก็ไม่ต้องลงมาดูแล การจ่ายเบี้ยประกันทำได้ง่ายๆ ผ่านแบ๊งค์ ผ่านเคาน์เตอร์เซอร์วิส หรือผ่านช่องทางอื่นๆได้มากมาย กรณีที่เจ็บป่วยหนัก หรือเกิดเหตุที่ร้ายแรงสุดวิสัย ค่อยมาทำหน้าที่ให้สมบูรณ์ด้วย ผมต้องขอขอบพระคุณลูกค้าและผู้มีอุปการคุณทุกท่านที่เข้าใจและให้ความเมตตาตลอดมา งานบริการเป็นงานที่บอกไม่ได้ครับว่าจะเกิดขึ้นตอนไหน เวลาใด เพียงเดือนแรกของการทำงาน สมาชิกโครงการประกันหมู่ที่จังหวัดอุดรธานีในเขตอำเภอนายูงมีการเคลมเสียชีวิตจากการเจ็บป่วย



     เพียงช่วงเวลาไม่นานบริษัท เอไอเอ ออกเช็คสินไหมมาให้และผมนำกลับไปมอบให้กับผู้รับประโยชน์ ตามที่ระบุไว้ในใบสมัคร เป็นหน้าที่ของพวกเราที่ต้องดูแลกันตลอดไป เหตุการณ์ต่อมาเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นข่าวสะเทือนใจในอำเภอกุดจับ เนื่องจากลูกเขยไม่พอใจพ่อตาของตนทำร้ายร่างกายจนพ่อตาเสียชีวิต และหนีไป ผู้ตายเป็นสมาชิกในโครงการสวัสดิการประกันหมู่ ผมได้ทำเรื่องทั้งหมดให้ และทำหน้าที่อีกครั้งในการนำเช็คสินไหมหนึ่งแสนกว่าบาทไปมอบให้กับทายาทที่ระบุไว้เป็นผู้รับประโยชน์ 
       สิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นได้สร้างความมั่นใจให้กับข้าราชการจำนวนมาก ที่ได้รับทราบข่าวสาร หลายท่านต้องการสมัครเข้าร่วมโครงการเพิ่มเติม แต่ยังไม่ครบกำหนดการเปิดรับสมัคร ต้องรอคอยอีกประมาณเกือบปี ผมนึกถึงคำกล่าวของคุณพิทยา ลิปิพิพัฒนวงศ์ ผู้ช่วยรองประธานฝ่ายประกันหมู่ กล่าวไว้ว่าวันหนึ่งข้างหน้า เราจะเป็นวีระบุรุษในหัวใจของพวกเขา ถูกแล้วครับ วันนี้เป็นวันที่ยังไม่มีใครรู้หรอกว่า สิ่งที่พวกเรากำลังทำอยู่นี้มีประโยชน์อะไรบ้าง และมีคุณค่าอย่างไร หากวันหนึ่งเมื่อถึงเวลาที่สวัสดิการเพิ่มเติมที่พวกเขาตัดสินใจทำไว้ เกิดประโยชน์กับเขาในทางใดทางหนึ่ง คุณค่า ณ เวลานั้นก็จะมีความหมายทันที สำหรับเหตุการณ์ด้านจังหวัดนครพนม อำเภอโพนสวรรค์ สมาชิกผู้เข้าร่วมโครงการท่านหนึ่งเกิดอุบัติเหตุถูกรถยนต์ชน ขณะขับขี่รถมอเตอร์ไซค์ ผู้รับประโยชน์ได้รับมอบเงินจำนวน 102,874 บาทจากการเข้าร่วมโครงการเดือนละ 178 บาท ผมได้ทำหน้าที่เรียกร้องสินไหมให้เป็นที่เรียบร้อย ในฐานะผู้ประสานงานโครงการสวัสดิการประกันหมู่ 
        ช่วงเวลาปิดเทอมนี้ แม้ผมและทีมงานต้องรอคอยการลงพื้นที่ แต่การประชุมชี้แจงตามสำนักงานการประถมศึกษาสามารถทำได้ ปลายเดือนมีนาคม ถึงกลางเดือนพฤษภาคม 2542 ประชุมแต่ละแห่งได้เกือบครบ คงเหลือส่วนน้อยที่ต้องรอ เนื่องจากบางแห่งอยู่ห่างไกลกันมากคนละเส้นทาง เมื่อวันประชุมตรงกัน จึงต้องเลื่อนไปประชุมใหม่ในเดือนถัดไป เมื่อเปิดเทอมเรียบร้อย พร้อมแล้วสำหรับการทำงานของพวกเรา ทุกวันเรามุ่งหน้าประชาสัมพันธ์อย่างเต็มกำลัง โครงการที่มีการตอบรับในระดับจังหวัด สู่ระดับอำเภอ และเอกสารถูกส่งมายังโรงเรียนต่างๆอย่างสมบูรณ์ จำนวนผู้สมัครเริ่มมีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ จากวันที่เริ่มต้นรับสมัครจนถึงปลายเดือนมิถุนายน 2541 จำนวนผู้สมัครที่รวบรวมได้หนึ่งพันสี่ร้อยกว่าราย สำหรับผมมีความพอใจในระดับหนึ่ง แต่เป้าหมายที่ต้องทำกำหนดไว้ที่ประมาณ สองพันกว่าราย ทำให้การรณรงค์ยังคงมีความต่อเนื่อง เพื่อรวบรวมส่งบริษัทภายในกลางเดือน กรกฎาคม 2541 ช่วงเวลาที่ดีเช่นนี้เพื่อนข้าราชการครูด้วยกันช่วยกันบอกต่อและชวนเพื่อนครูเข้าร่วมโครงการมากขึ้น 


        แต่สถานการณ์ด้านงานบริหารมีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งที่มีความกังวลเรื่องบางอย่างที่ตนเองเคยประสบเหตุการณ์จากตัวแทนประกันชีวิตคนหนึ่งที่สร้างรอยจารึกไว้ในความทรงจำของท่านเกี่ยวกับเรื่องการเงิน ทำให้ท่านปรารภอยู่เสมอๆว่า การทำโครงการลักษณะนี้ หากทำดีก็ดีไป แต่ถ้ามีเรื่องเสียหายเกิดขึ้นมา ฝ่ายบริหารก็ต้องโดนตำหนิจากเพื่อนข้าราชการครูอย่างมากมาย ไม่แน่ใจนักว่าการจัดทำโครงการนี้จะมีความเป็นไปได้หรือไม่ สิ่งบอกเหตุที่เริ่มปรากฎขึ้นมาทำให้ผมเริ่มตระหนักรู้แล้วว่า งานนี้น่าจะไม่ง่ายเสียแล้ว ผมจึงใช้ความพยายามเพิ่มเติมในการทำความเข้าใจให้แต่ละฝ่ายได้เห็นประโยชน์ของโครงการ และแล้วการรณรงค์ก็ถึงวันที่ต้องสรุปจำนวน เพื่อทำการเสนอเรื่องให้กับทางจังหวัดได้ดำเนินการต่อไป คราวนี้ของจริงก็ปรากฎชัดเจน ทางฝ่ายบริหารขอทำเรื่องทบทวนการจัดทำสวัสดิการภายใน วันที่นัดหมายผมต้องรอคอยการประชุมอย่างกระวนกระวายใจ ท่ามกลางการประชุมจัดทำแผนการเงินของทางจังหวัดที่มีท่านผู้อำนวยการการประถมศึกษาจังหวัดเป็นประธาน ตลอดวันเวลาของวันนั้นที่ผมนั่งรอเรื่องราวที่คณะกรรมการฝ่ายบริหารประชุมกันอีกห้องหนึ่งนั้น การนั่งรอในสถานที่ราชการที่เป็นสถานที่เปิดเผย ผู้คนเดินเข้าออกตลอดเวลา ทุกคนที่ไปมารู้จักพวกเราทุกคน หรือแม้แต่ผู้ที่เข้ามาติดต่อราชการเป็นผู้ที่พวกเราเคยพบในโรงเรียน หรืออำเภอต่างๆ มีบางคนแซวเราเล่นๆสนุกๆว่า สงสัยต้องทำห้องไว้ซักห้องให้เอไอเอก็ดีนะ หรือแซวว่า ตอนนี้มาประจำอยู่ที่นี้แล้วเหรอ การพูดคุยแม้จะด้วยอัธยาศัยที่ดีงาม แต่ภายในสถานการณ์เช่นนี้ ส่วนลึกของผมยังไม่มีความสดชื่นใดๆ จากเช้า เที่ยง พวกเราทานอาหารที่ร้านใกล้ๆตรงนั้น ตลอดช่วงบ่าย นาทีที่ทำให้ผมต้องจดจำนั่นคือ ฝ่ายบริหารได้เรียกผมเข้าไปพบพูดคุย และอธิบายให้ทราบว่า เมื่อพิจารณาแต่ละอย่างแล้ว คงต้องบอกให้ผู้ประสานงานโครงการได้ทราบว่าโครงการนี้ยังไม่ผ่านการพิจารณาให้ทำได้ แม้ว่าผมจะอธิบายเรื่องราวตั้งแต่ต้นจนถึงปัจจุบันอย่างไรก็ตาม ก็ได้รับคำตอบว่า เพื่อป้องกันปัญหาในอนาคตที่อาจจะเกิดขึ้น และหลีกเลี่ยงเหตุการณ์ที่คล้ายกับตนเองเคยพบเจอมาตั้งแต่ครั้งอดีต ผมได้ยินเช่นนั้น สำหรับผมมึนไปทันที สมองเกิดความสับสน ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี รู้แต่เพียงอย่างเดียวว่า อยากพบท่านผู้ใหญ่ที่ผมมีความเคารพศรัทธาในตัวท่าน ผู้อำนวยการการประถมศึกษาจังหวัด ที่มีบุคคลิกลักษณะคล้ายกับคุณพ่อของผม ผมนั่งรอท่านโดยหวังว่าจะพบกับท่านสักครั้งในวันนี้ เพราะตั้งแต่เช้าจรดบ่ายยังไม่เห็นท่านเดินออกมาจากห้องประชุมเลย ใครๆก็พากันกล่าวถึงท่านว่า เป็นผู้เฒ่าไม้บรรทัดทองคำ มีความยุติธรรม ตรงไปตรงมา และไม่มีประวัติใดๆให้ใครได้ว่าท่านได้ แต่ละนาทีและชั่วโมงที่ผ่านไป ผมเฝ้ารอคอยอยู่ตรงนั้น ทางเข้าออกของสถานที่ราชการ เจ้าหน้าที่บางท่านให้ความเห็นใจ บางคนหากาแฟ น้ำมาให้ทาน แวะมาพูดคุยเป็นครั้งคราว ปลอบใจและให้ความหวังที่จะผ่านขั้นตอนต่างๆไปได้ ใช่แล้วครับ ผมก็มีความหวังเช่นนั้น จากบ่ายจรดเย็น เจ้าหน้าที่ประจำสำนักงานกลับบ้านกันไปหมดแล้ว ผมและคุณวาสนา พุ่มมั่นยังคงนั่งอยู่ที่นั่น ด้วยใจจดจ่อรอพบท่านผู้มีอำนาจขององค์กร เพราะผมมีความเชื่อว่า ในการประชุมใดๆ หากเป็นการประชุมต่อเนื่อง บางครั้งการทานอาหาร หรือกาแฟอาจจำเป็นทานในบริเวณใกล้เคียงได้ แต่เรื่องที่จำเป็นของมนุษย์และต้องมีโอกาส นั่นคือการใช้ห้องน้ำเพื่อการขับถ่าย การรอของผมคือการรอพบท่าน หากท่านต้องออกมาเข้าห้องน้ำสักครั้งก็ยังดี เป็นความคิดที่ถูกต้องในเย็นนั้นใกล้เวลาหกโมงแล้ว ท่านผู้อำนวยการฯ ได้ออกมาเข้าห้องน้ำ พบเราทั้งสองคน ท่านยิ้มให้ด้วยความเมตตา หลังท่านเสร็จภารกิจส่วนตัวท่านจึงถามว่า เป็นอย่างไรบ้างล่ะโครงการ ผมจึงบอกท่านไปว่าโครงการรับสมัครเรียบร้อยดีมาก ข้าราชการทุกอำเภอ ทุกโรงเรียนให้ความสนใจเข้าร่วมโครงการเป็นอย่างดี ท่านถามต่อว่าแล้วเรื่องของคณะกรรมการเขาว่ากันอย่างไร ตอบท่านตามความจริงว่า ไม่ผ่านการพิจารณา เขาให้ยกเลิกการทำโครงการครับ ท่านรับฟังและนิ่งสักอึดใจ และบอกกับผมว่า ในการประชุมสภา มีหลายเรื่องที่ไม่ผ่านการพิจารณา ถูกนำกลับมาทบทวนใหม่ ลองดูก็ได้ ผมจึงขออนุญาตท่านว่า ถ้าเช่นนั้นพรุ่งนี้ผมขออนุญาตท่านมาประชุมชี้แจงอีกครั้งได้หรือไม่ ท่านจึงบอกให้ผมทราบอีกว่า พรุ่งนี้ท่านมีประชุมนัดเปิดงานที่แห่งหนึ่ง ท่านต้องออกเดินทางประมาณสิบโมงเช้า ผมจึงขออนุญาตท่านว่า ก่อนถึงเวลานั้น ผมขออนุญาตท่านได้หรือไม่ ท่านจึงบอกว่า ถ้าเช่นนั้นเป็นช่วงแปดโมงครึ่งก็ได้นะ จะเชิญคณะกรรมการมาพูดคุยอีกครั้ง ผมจึงกราบขอบพระคุณท่านที่ให้ความเมตตา แล้วท่านก็เดินจากไปเพื่อเข้าประชุมกับเจ้าหน้าที่ในเรื่องการเงินต่อไป



           ทั้งดีใจที่ได้รับโอกาสเล็กๆจากท่านผู้ใหญ่ที่มีคำชี้แนะให้ ทั้งหนักใจยิ่งกว่าการย้ายภูเขาทั้งลูก ผมขับรถกลับที่พักพร้อมแวะร้านขายบุหรี่เป็นครั้งแรก อย่าแปลกใจนะครับ สำหรับเพื่อนรักนักอ่านที่ได้อ่านหนังสือมาถึงตรงนี้ ณ นาทีเหล่านั้นผมยอมรับอย่างเต็มหัวใจว่าเกิดความเครียดอย่างมาก แม้จะเคยได้อ่านหนังสือของเดล คาร์เนกีว่าด้วยวิธีการชนะทุกข์และสร้างสุขมาแล้วก็ตาม ผมกำลังพิจารณาว่าผมควรจะทำอะไรก่อน หลัง ผมจะนำเสนอเรื่องใดบ้างเพื่อให้คณะกรรมการทุกท่านยอมรับ เข้าใจ และพากันเห็นชอบในการจัดทำโครงการสวัสดิการประกันหมู่ ผมนึกถึงวันเวลาที่ทุ่มเทไปตั้งแต่วันแรกที่เข้าพบกับท่านผู้อำนวยการการประถมศึกษาจังหวัดสกลนคร วันที่ 22 ธันวาคม 2541 ผมใช้เวลาทำงานที่นี่อย่างทุ่มเทในช่วงเวลาหลายเดือน ทั้งรอคอยจังหวะเวลาของการปิดเทอม และการเปิดเทอมเพื่อเข้าพบข้าราชการแต่ละโรงเรียนได้อย่างเต็มที่ ค่าใช้จ่ายมากมายที่เกิดขึ้น ความคาดหวังที่มีมากมายเหลือเกิน ความปรารถนาดีที่ต้องการสร้างสิ่งที่ดีงามให้เกิดขึ้นกับคนหมู่มาก ผมสูบบุหรี่อย่างหนักในวันนั้น พูดคุยเรื่องราวบางส่วนให้ฝ่ายประกันหมู่ได้รับทราบ สั่งการให้คุณวาสนา นำเอกสารบางอย่างไปเตรียมถ่ายเพิ่มเติมเพื่อแสดงให้คณะกรรมการดูในวันพรุ่งนี้ ทุกช่วงเวลา ทุกวินาที เป็นเวลาที่ผมใช้สมองทำงานอย่างต่อเนื่อง วางโครงร่างการจัดเสนอ เขียนรายการต่างๆที่ต้องทำ พยายามพิจารณาทั้งผลได้ผลเสีย เขียนทีบาร์ ด้านดี ด้านร้าย ตามแนวทางการจัดการที่เรียนรู้จากหนังสือวิธีชนะทุกข์และสร้างสุขอีกครั้ง ตั้งสติทบทวนทุกสิ่งทุกอย่าง คิดคำนึงไปถึงหัวใจของคณะผู้บริหารแต่ละท่านว่า ท่านจะมีข้อสงสัยในด้านใดบ้าง และจะนำเรื่องราวใดๆมาอธิบาย บทเพลงของอินคา ดังก้องในโสตประสาทของผม ซึ่งเพลงนี้ผมฟังเสมอๆ เป็นเพลงที่มีความหมายอย่างมากสำหรับงานของพวกเรา เป็นเพลงที่ปลุกเร้าจิตใจให้ฮึกเหิม เตือนตนให้สู้ และก้าวต่อไป

 
“ บุกตะลุย จะคว้า เอาชัย รุกเข้าไป จนใกล้ จนเกือบถึง 
ลมเต็มแรง จวนเจียนจะหมดกำลัง 

บุกมานาน จนใกล้จะยอม ถ้าในใจยอมแพ้ คงจบกัน 

ทำกันมานมนาน ไม่มีประโยชน์ 

ถ้าหากยอมแพ้ ก็เหนื่อยฟรี ถ้าหากยอมแพ้ ก็หมดกัน 

ไม่มีการแก้ตัว อุตส่าห์ทำไว้ก็ป่วยการ 
อุตส่าห์ทำไว้ก็หมดตัว แล้วอยู่อยู่จะมายอมแพ้ ได้ยังไง 
ฮึดหน่อย อีกนิดเดียว เดี๋ยวเดียวเท่านั้น 
ฮึดหน่อย ก็แล้วกัน ฮึดมันเข้าไว้ 
ฮึดหน่อย อีกครั้งเดียว ครั้งเดียวได้ไหม 
ฮึดหน่อย อีกไม่ไกล ต้องไปให้ถึง "


             คืนนั้นแม้จะเกินเที่ยงคืนแล้วก็ตาม ร่างกายสมควรได้รับการพักผ่อน ปิดไฟดับสนิททั่วทั้งห้องอยู่ในความมืด แต่ภายในจิตใจของผมยังสว่างโพลนตลอดเวลา เผลองีบได้ชั่วขณะ จิตก็ตื่นมาทบทวนว่า เอกสารที่มีอยู่นั้นเพียงพอแล้วหรือไม่ ใบสมัครสองพันกว่ารายที่มีอยู่ แม้จะถือไปให้ดูก็คงเกิดประโยชน์ไม่มาก แต่...แต่ถ้ารายชื่อทั้งหมดนี้ถูกปริ๊นซ์ออกไปทั้งหมด โดยแยกอำเภอ แยกโรงเรียนแต่ละแห่ง อาจเป็นประโยชน์ให้คณะกรรมการได้เห็นความตั้งใจของคณะครูที่มีความต้องการสวัสดิการประกันหมู่ที่จัดทำขึ้นมา คำนวณการปริ๊นซ์เอกสารจากเครื่อง Epson LQ200 จำนวนนาทีต่อหน้า และต้องพิมพ์ต่อเนื่องประมาณ 200 กว่าหน้าและต้องพิมพ์ประมาณ 2-3 ชุด เช็คเวลาจากตี 3 กว่าๆ หากจะเสร็จคงประมาณ 08.00 น.เอาละ ถ้าคิดจะทำ ต้องลงมือ นั่นแปลว่าต้องเร่งทำทันที เดี๋ยวนี้ ผมนั่งจัดแต่งเอกสารในการพิมพ์ พร้อมปริ้นซ์งานอย่างต่อเนื่อง คุณวาสนา เป็นลูกมือในการจัดคัดแยก และเย็บรวมเป็นชุดต่างๆ 07.30น.อาบน้ำชำระร่างกายในขณะที่เครื่องพิมพ์กำลังทำงานอย่างหนักและสม่ำเสมอตลอดค่อนแจ้ง จนถึงเวลานี้ ทุกอย่างเรียบร้อยพร้อมออกเดินทางมาสำนักงานการประถมศึกษาจังหวัด 08.00 น.นั่งรออยู่หน้าห้องท่านผู้อำนวยการ โดยท่านเดินทางมาถึงเรียบร้อยแล้ว และทราบว่ากว่าท่านจะเลิกประชุมวันก่อนเกือบสองทุ่ม นั่นหมายถึงท่านเองก็คงพักผ่อนได้ไม่มาก ท่านได้ให้เจ้าหน้าที่เชิญคณะกรรมการที่เกี่ยวข้องเข้าร่วมประชุมเฉพาะกิจ ตั้งแต่เวลา 08.30 น.เป็นต้นไปภายใต้เวลาที่มีอยู่อย่างจำกัด เริ่มจากการที่ให้ผมได้ชี้แจงเรื่องราวต่างๆ พร้อมแจกเอกสารประกอบการบรรยาย อาทิเช่น รายชื่อผู้สมัครเข้าร่วมโครงการจำนวน 2,000 กว่าราย ภาพข่าวประชาสัมพันธ์จากจังหวัดใกล้เคียง ในเรื่องการเสียชีวิต การจ่ายค่าชดเชยสินไหมต่างๆ เมื่อเสร็จสิ้นการบรรยายของผม รับฟังความคิดที่ต่างของคณะกรรมการ ที่กังวลการผิดพลาดเรื่องการเงินที่เคยพบเจอมาแต่ครั้งอดีตที่ผู้อื่นได้เคยกระทำ ความกังวลว่าคุณพิชิต พิศนุภูมิ อาจเป็นบุคคลที่เคยสร้างความเสียหายจากที่ใดที่หนึ่งมาก่อน แล้วมาชุบตัวใหม่ในที่นี่ หรืออาจมีบางอย่างที่สร้าง ปรุงแต่งขึ้นมาเพื่อโฆษณาชวนเชื่อ ในอนาคตคาดเดายากว่าจะยังมีความต่อเนื่องของสัญญาที่รับผิดชอบเช่นเดิมหรือไม่ ตลอดการประชุมท่านผู้อำนวยการฯ ได้ให้โอกาสคณะกรรมการทุกท่านสอบถามข้อสงสัย สอบถามเรื่องต่างๆทุกแง่มุม ทั้งเรื่องงานในหน้าที่ หรือชีวิตทั้งการทำงานก่อนหน้าที่จะมาทำงานในเอไอเอ ท่านถามทุกๆคนย้ำแล้วย้ำอีกให้พูดคุยครั้งนี้ให้หายสงสัยกันให้ได้ และจะสรุปกันอย่างไร ทุกท่านไม่ตอบเพียงอยู่ในความเงียบ ผมได้ปวารณาตัวเองให้ทุกๆท่านได้รับรู้ถึงอุดมการณ์ ปณิธานที่ตั้งใจ โดยขอยึดมั่น สัญญา ขอเอาศีรษะเป็นประกัน พร้อมขอโอกาสให้ผมได้รับใช้ และพิสูจน์ผลงานที่จะมีขึ้นในวันข้างหน้า เมื่อถึงช่วงสุดท้ายภายในความเงียบที่ไม่มีคำตอบ ท่านผู้อำนวยการการประถมศึกษาจังหวัด ได้กล่าวสรุปไว้ว่า เมื่อถึงเวลานี้พวกเราที่มีข้อสงสัยได้รับคำตอบอย่างชัดเจนแล้ว เพื่อเป็นประโยชน์สำหรับข้าราชการครูจังหวัดสกลนคร จึงขอให้โครงการนี้ที่พิจารณาแล้วว่าน่าจะเป็นประโยชน์ให้กับจังหวัดนี้เช่นกัน เหมือนดังที่เคยเป็นประโยชน์ให้กับข้าราชการจังหวัดนครพนม จังหวัดอุดรธานี และอีกหลายจังหวัดที่เคยมีการจัดทำมา หากในวันข้างหน้าที่ผมไม่ได้ดำรงตำแหน่งตรงนี้แล้ว ต้องการพิจารณาทบทวนกันใหม่เป็นเรื่องที่นำไปพิจารณาได้ สำหรับครั้งนี้มองเห็นเจตนาและความมุ่งมั่นของผู้ประสานงานโครงการ คุณพิชิต พิศนุภูมิ ขอให้ดำเนินการต่อไป ผมจึงกราบขอบพระคุณท่านผู้อำนวยการการประถมศึกษาจังหวัดสกลนคร คณะกรรมการทุกๆท่าน ทั้งฝ่ายบริหาร ฝ่ายการเงิน และเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้อง ได้ให้โอกาสสำหรับผมในการทำงาน ที่ประชุมจึงสรุปให้ทำหนังสือยินยอมในแบบฟอร์มของสำนักงานการประถมศึกษาจังหวัดสกลนคร เพื่อความถูกต้อง และมีความชัดเจนสำหรับโครงการที่จัดทำขึ้นในครั้งนี้ พร้อมจัดส่งไปให้สำนักงานการประถมศึกษาอำเภอ เพื่อส่งต่อไปยังโรงเรียนทุกโรงเรียนที่มีข้าราชการครูสมัครใจเข้าร่วมโครงการ และรีบจัดส่งมาให้ภายในสัปดาห์ถัดไป 




เกือบจะพ่าย งานนี้ สุดที่ถอย 
แต่ฮึดหน่อย ด้วยใจแกร่ง แข็งใจสู้ 
สติมั่น ฝ่าฟัน เข้าพันตู 

เพราะว่ารู้ อยู่ในใจ ให้สิ่งดี 
ถ้าทำงาน หวังเพียงเงิน คงเดินจาก 
แต่หวังมาก คุณธรรม นำวิถี 
อยากจะให้ โลกรู้ สู้ทำดี 
มาที่นี่ เพื่อสร้างฝัน อันเกรียงไกร 
รับไว้เถิด น้ำใจ ที่ใหญ่ยิ่ง 
เป็นความจริง ที่จะเห็น เด่นสดใส 
ใช่วันนี้ แต่วันหน้า ใช่ว่าไกล 
ขอตั้งใจ มุ่งมั่น นิรันดร 

12 ก.ค.42 เวลา 10.15 น. 



         นับเป็นความร่วมแรงร่วมใจจากเจ้าหน้าที่ทุกอำเภอ ทุกโรงเรียนอย่างแข็งขัน เพียงใช้เวลาประมาณสัปดาห์เศษ หนังสือยินยอมให้หักเงินเดือน จากสมาชิกทุกท่าน พร้อมคำรับรองจากผู้บังคับบัญชาจากทุกโรงเรียน และหัวหน้าการประถมศึกษาอำเภอถูกส่งมายังสำนักงานการประถมศึกษาจังหวัด ทำให้ผมส่งงานทั้งหมดไปยังฝ่ายพิจารณารับประกันกลุ่มบริษัท เอไอเอ และทำพิธีลงนามสัญญาประกันหมู่ในวันที่ 12 กรกฎาคม 2542 มีจำนวนสมาชิก 2,031 ราย เบี้ยประกัน 453,116 บาท เริ่มความคุ้มครอง 1 สิงหาคม 2542 เป็นต้นไป ขอกราบขอบพระคุณท่านผู้อำนวยการการประถมศึกษาจังหวัดสกลนครเป็นอย่างสูงสำหรับความกรุณาที่ท่านมีให้กับผม พร้อมด้วยข้าราชการทุกท่านในจังหวัดสกลนคร ทำให้สิ่งที่ดีงามได้เกิดขึ้นด้วยความมีเมตตาธรรมจากท่านผู้ใหญ่ที่ใจดีของทุกๆคน


การบริการเป็นงานของเรา
   ระหว่างการทำโครงการประกันหมู่จังหวัดสกลนคร เป็นช่วงเวลาเดียวกับการเปิดรับสมัครโครงการสวัสดิการประกันหมู่จังหวัดนครพนม รอบที่ 2 เป็นเรื่องที่ไม่ยุ่งยากเหมือนเช่นครั้งแรก ในรอบนี้ข้าราชการครูหลายท่านได้ให้สัมภาษณ์ความประทับใจที่เคยใช้บริการเรียกร้องค่าชดเชยหลายวัน ตั้งแต่ 3-5 วัน มากกว่า 10 วัน ล้วนได้รับผลประโยชน์จากการเรียกร้องตามสัญญา หากท่านใดถูกปฏิเสธจากข้อยกเว้นที่ระบุไว้ในสัญญา เมื่อได้รับฟังคำอธิบายว่าเป็นเงื่อนไขที่กำหนดไว้ เช่นการเจ็บป่วยที่เกิดขึ้นจากความเครียด การแท้งบุตร การเจ็บป่วยที่เกิดจากการเป็นมาแต่กำเนิด ฯลฯ ทุกท่านพอใจในคำตอบที่พวกเรามีให้อย่างชัดเจน ทั้งข้าราชการครู พร้อมด้วยข้าราชการตำรวจ ต่างให้ความร่วมมือสมัครเข้าร่วมโครงการมาอย่างต่อเนื่อง บางโรงเรียนที่ได้เข้าไปพบเป็นครั้งแรก (มีโรงเรียนจำนวนมากแต่ละอำเภอ ทำให้เข้าประชาสัมพันธ์ในปีแรกได้ไม่ทั่วถึง) ข้าราชการบางท่านรู้สึกดีใจที่ได้มีโอกาสพบคุณพิชิต พิศนุภูมิ ตัวจริงเสียงจริงสักที นั่นคือสิ่งที่ผมมีความปลื้มใจสำหรับการต้อนรับที่อบอุ่น การสมัครเข้าร่วมโครงการจึงนับเป็นเกียรติที่ข้าราชการครูได้มอบให้กับผมสำหรับการทำงาน

       วงล้อการทำงานของ G.E.178ต่อมาได้ปรับเปลี่ยนเป็น G.E.170 ได้หมุนวนเป็นรอบอย่างมีจังหวะที่เหมาะสม จบโครงการรอบสองที่นครพนม เริ่มเข้าสู่วัฎจักรการทำงานที่จังหวัดอุดรธานี มีข้าราชการหลายคนที่ให้ความสนใจอยากเป็นตัวแทนร่วมทำงานกับผม ซึ่งสร้างความยินดีอย่างยิ่งให้ แต่ผมต้องแสดงความขอบคุณทุกๆท่าน พร้อมแนะนำให้แต่ละท่านเข้าพบสำนักงานในพื้นที่ ที่พวกเขาพักอาศัย ดังที่จังหวัดอุดรธานี ก็เชิญให้ติดต่อคุณชัยณรงค์ ศรีแสนยงค์ และที่นครพนม ก็เป็นสำนักงานคุณส่องหล้า ตันสังวรณ์ มีบ้างที่ลูกค้าจากกรุงเทพฯ อยากซื้อประกันเพิ่มเติม ผมต้องขออนุญาตให้ท่านนั้นรอคอย เพื่อการกลับไปทำหน้าที่ หรือเพื่อนทหารเรือต้องการซื้อประกันให้ลูก หรือตนเอง ก็แนะนำให้ซื้อกับตัวแทนในอำเภอนั้นๆ ด้วยลักษณะการทำงานในช่วงเวลาเหล่านี้ คล้ายเป็นตัวแทนที่เย่อหยิ่ง ไม่สนใจในการสร้างตัวแทนเช่นนั้นหรือ ไม่อยากขายประกันเหมือนเดิมหรือ ถึงตอนนี้ อยากเรียนให้ทุกท่านที่ติดตามงานเขียนของผมได้ทราบว่า การทำงานโครงการประกันหมู่ เป็นงานที่ต้องอาศัยระยะเวลาการทำงานที่มีอยู่อย่างจำกัด ต้องประชาสัมพันธ์ไปทุกพื้นที่ ประสานงานกับฝ่ายต่างๆ ตรวจสอบข้อมูลแต่ละอย่าง และส่งมอบใบสมัครให้กับบริษัท เอไอเอ พร้อมทั้งทำเรื่องการหักเงินเดือนค่าเบี้ยประกัน พร้อมออกแบบการบริการให้สมาชิกที่เข้าร่วมโครงการมีความเข้าใจ และสามารถบริการตนเองได้อย่างถูกต้อง เพื่อการพิจารณาอนุมัติสินไหมได้รวดเร็ว งานทั้งหมดที่ต้องทำภายใต้การบริหารจัดการที่ผมต้องออกแบบระบบให้มีความง่ายต่อการปฏิบัติ เพื่อให้ทีมงานสามารถสานต่อได้ เวลาที่ต้องทุ่มเทยังมีไม่เพียงพอ แม้จะอยากได้คน อยากได้งานรายปี แต่เวลาที่พวกเราล้วนมีเท่ากัน ไม่สามารถจัดสรรไปทำเรื่องต่างๆ ได้



           ผมวิ่งไปทำงานจังหวัดอุดรธานี ในการประชาสัมพันธ์รอบสอง เหตุการณ์เจ็บป่วยทำเรื่องเคลมส่งเข้าสำนักงานที่สมุทรปราการเป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง หากเกิดกรณีอุบัติเหตุเสียชีวิต เมื่อทำเรื่องเรียกร้อง และบริษัททำเช็คสินไหมเรียบร้อย ผมจะเดินทางไปมอบเช็คสินไหมโดยให้ท่านผู้อำนวยการการประถมศึกษาจังหวัด หรือหัวหน้าการประถมศึกษาอำเภอ เป็นผู้มอบสินไหมให้กับทายาท ซึ่งทั้งหมดนี้คือความรัก ความห่วงใยของผู้บังคับบัญชาที่ได้เห็นประโยชน์ของสวัสดิการที่ข้าราชการในสังกัดควรจะได้รับ เพียงให้ความอนุเคราะห์ให้เจ้าหน้าที่ดำเนินการช่วยหักเบี้ยประกันที่ข้าราชการผู้สมัครใจเข้าร่วมโครงการ เหตุการณ์ที่เป็นข่าวทางหน้าหนังสือพิมพ์ เมื่อรถประจำทางได้ประสานงากับรถพ่วงสิบล้อที่ถนนสายสมเด็จ-กาฬสินธ์ ทำให้ข้าราชการครูท่านหนึ่งที่เดินทางเข้ากรุงเทพฯ เสียชีวิตในที่เกิดเหตุ จากอุบัติเหตุสาธารณภัยครั้งนี้ เอไอเอ ทำเช็คสินไหมมอบให้กับบุตรสาวของข้าราชการครูท่านนี้ จำนวน 200,000 บาท เป็นผลงานที่ฝ่ายบริหารได้ประจักษ์ถึงความเป็นประโยชน์ของโครงการสวัสดิการประกันหมู่ ที่คณะกรรมการได้ตัดสินใจให้โครงการนี้ได้มีขึ้น

       


ติดตามงานบริการ & เรื่องทั่วไป

เริ่มต้นบทที่หนึ่ง เชิญคลิ๊ก

"ขอขอบคุณทุกท่าน สำหรับการติดตามงานเขียนของเรา
พบภาค 2 เร็ว ๆ นี้"

พิชิต พิศนุภูมิ
ผู้อำนวยการภาคอาวุโส
ที่ปรึกษาอาวุโสฝ่ายขาย